Gambia wat ben je mooi!

23 november 2016 - Brikama, Gambia

Een week vol avonturen en een super vette trip!!

De week begon weer bij TankaTanka. We hadden deze ochtend een gesprek met iemand van de TankaTanka Foundation. Het zou gaan over deskundigheidsbevordering maar uiteindelijk ging het gesprek alleen maar over een Nederlandse psychiater die in januari komt. Ook leuk maar ik wilde het graag inhoudelijk over verbeterpunten hebben. Ik had andere verwachtingen van het gesprek en daarom viel het een beetje tegen. Na het gesprek ben ik samen met Nynke en Saskia gaan werken aan ons plan van aanpak en we hebben hem bijna afgekregen! Aan het eind van de werkdag hoorden we dat we morgen vrij waren, niet verkeerd! Het was namelijk een nationale feestdag waarvan eigenlijk niemand zeker wist of dat morgen was, maar goed om het zekere voor het onzekere te nemen heeft het ziekenhuis ons vrij gegeven.

Na het werk heb ik thuis mijn kleding weer gewassen (zoals elke maandag). De jongens zouden koken deze avond en ze hebben geitenvlees gebakken. Echt lekker vlees, ik was er eerst niet zo enthousiast over. Het lijkt een beetje op ‘draadjesvlees’. In de avond hebben we nog gezellig gekletst en tegen elf uur zijn we naar bed gegaan.

Op dinsdag hebben we uiteraard eerst uitgeslapen en daarna hebben we wederom aan ons plan van aanpak gewerkt. Ook heb ik wat persoonlijke verslagen afgemaakt.

We hebben deze week ook besloten om niet te verhuizen. Dit heb ik waarschijnlijk nog helemaal niet verteld maar het huis waar wij in wonen is niet bepaald in goede staat. Het plafond zit vol schimmel, de tegels vallen van ellende van de muur, het huis zit vol termieten en van de 3 kranen die we hebben lekken er 2 en die andere heeft geen afvoer. We zijn daarom naar het aanspreekpunt van de school geweest en hebben verteld dat we niet tevreden zijn met het huis, een deel van de huur terug willen of dat het huis gerepareerd wordt. Dit was allemaal niet mogelijk, het enige wat mogelijk was was verhuizen. Nou prima! We hebben vorige week eerst een prachtig huis bekeken waarvan later bleek dat die pas per januari 2017 beschikbaar zou zijn. Later hebben we nog een huis bekeken die per direct beschikbaar was. Het vervelende was dat de helft van de groep het zag zitten om daar te wonen en de andere helft absoluut niet. We hebben daarom een paar dagen nagedacht en besloten om het niet te doen. Het schoolhoofd was hier niet echt blij mee want hij had het huurcontract al getekend en moest nu veel geld betalen. Ik vind het echt jammer dat hij dat gedaan heeft want wij hadden nog niet eens gezegd dat we dat huis accepteerden. Maargoed, we blijven in het huis waar we nu zitten. Daar ben ik zelf erg blij mee want we hebben hier veel privacy en onze eigen compound. De compound bij het nieuwe huis zouden we moeten delen en echt veel privacy was daar in mijn ogen niet. De lekkende kranen en de schimmel hier neem ik dan maar voor lief.

Op woensdag hebben we ons plan van aanpak helemaal afgemaakt. Ook was er een vergadering op het werk die ik zelf erg indrukwekkend vond. Het personeel werd namelijk gewezen op zijn/haar verantwoordelijkheden. De meeste personeelsleden komen namelijk standaard een paar uur te laat of voert de taken die hij/zij moet doen niet uit. Het was een goede meeting met goede punten maar ik weet niet of het personeel deze punten ook echt uit gaat voeren. Iedereen werd vooral gewezen op zijn/haar gevoel en niet op regels die er zijn. Terwijl ik denk dat regels beter werken dan werken op basis van gevoel. Het verantwoordelijkheidsgevoel van mensen hier is gewoon heel anders dan in Nederland.

Toen ik thuis kwam ben ik met Marinke naar de markt geweest. We hebben veel gelachen en op de terugweg zijn we naar het internetcafé geweest. Daar heb ik ongeveer 2,5 uur met Chiel gekletst wat heel gezellig was! Ook heb ik geprobeerd mijn verslagen naar Windesheim te mailen maar door het zwakke internet was dat helaas niet mogelijk.

Toen ik thuis kwam van het internetcafé heb ik mijn tas ingepakt. Er stond namelijk een 4-daagse trip voor de boeg, leuk leuk!

Donderdag zijn we om 6 uur opgestaan. We moesten om 7 uur bij The garage zijn en we waren stipt op tijd. We hebben de bus naar Banjul (hoofdstad) genomen en vanuit de hoofdstad hebben we de boot naar Barra genomen. In Barra hebben we ontbeten en zijn we naar Fort Bullen geweest. Dit is een fort ontstaan rond 1800 waar een hele geschiedenis aanhangt. Het was interessant en het hangt samen met de slavenhandel uit die tijd. Vervolgens hebben we een auto regelt naar Juffre. Dat is een plaatsje vlakbij James Island. Eenmaal daar hebben we een motel geregeld met zwembad. Helaas was het zwembad leeg dus de blijdschap was van korte duur. We hebben een boot genomen naar James Island, het was echt interessant. Op dat eiland werden vroeger slaven gevangen en doorverkocht. Enorm indrukwekkend! We zijn weer teruggevaren en hebben bij een restaurantje wat gedronken en gekaart. In de avond hebben we daar vis gegeten, het is lang geleden dat ik zulke lekkere vis heb gegeten, heerlijk! Na het eten zijn we naar bed gegaan, iedereen was zo gaar als ik weet niet hoe. Eenmaal in mijn kamer moest ik mijn klamboe nog instoppen in het bed. Het was een hele klus! Toen ik eindelijk mijn klamboe helemaal rondom het bed had en in bed lag, voelde ik iets over mijn been lopen. Ik was even vergeten om alle torren uit mijn bed te halen en er liep een enorme tor over mijn been. Binnen een halve seconde stond ik dus weer naast mijn bed met mijn klamboe weer volledig in oude staat. Dus ik ben begonnen om opnieuw die klamboe in te stoppen, toen ik dat eindelijk had gedaan en in bed lag deed ik de ventilator aan. Ik wist niet dat die nog op standje 3Xturbo stond dus binnen no-time was mijn klamboe weer uit mijn bed gewaaid. Daarom wederom weer uit bed gegaan en die ROT KLAMBOE voor de derde keer ingestopt, de ventilator op standje -5 gezet en toen kon ik eindelijk slapen. Althans, dat dacht ik… het bed was gemaakt van beton (nee das geen grapje) en er lag een super dunne matras op. Het kussen was net zo hard als het onderstel van het bed, vreselijk geslapen dus!

De volgende ochtend werd ik daarom ook meer dood dan levend wakker. We hebben om 7 uur ontbeten en vervolgens hebben we een auto gezocht richting Barra. Vanuit Barra is het namelijk makkelijker om een auto te krijgen naar Wassu/George Town. Na ongeveer 2,5 uur hadden we een bus gevonden en eenmaal in Barra heb ik een busje voor 3100 Dalasi kunnen regelen. Dat is iets meer dan €60,- en het was een rit van ruim 5 uur. Best netjes dus. Onderweg zijn we bij the Stone-circles gestopt. Dit zijn hele oude graven met enorme stenen er bovenop. In Wassu hebben we een korte pauze gehouden en we zijn doorgereden naar George Town. Daar zouden we ook slapen die nacht. Toen we aankwamen moesten we eerst met een bootje naar de overkant. Eenmaal daar was iedereen wederom zo gaar als ik weet niet hoe. We moesten een eind lopen naar het hotel maar het hotel was te duur. Daarom zijn we teruggelopen naar een ander hotel, deze had een betere aanbieding en een GEWELDIG uitzicht over The Gambia River. We hebben gekaart en besloten dat we de volgende ochtend op nijlpaarden tocht gaan. Best eng! We zijn eerder gestopt met kaarten omdat er boven onze tafel een lamp hing, het was donker en de lamp was aan. Binnen no-time werden we daarom aangevallen door levende insecten en dode insecten die naar beneden vielen.

Na het kaarten zijn we naar een lokaal restaurant gegaan. Echt super leuk! De eigenaar kookte alles op kolen en ik mocht een kijkje nemen in de keuken. Hij werkte daar alleen en we hadden voor 9 personen avondeten besteld, best veel voor zo’n man! Daarom heb ik gevraagd of ik hem kon helpen en dat kon zeker, ik mocht alle aardappelen schillen zodat hij daar later patat van kon maken. Zo gezegd zo gedaan, voordat ik het door had zat ik met een emmer vol aardappelen op een stoel en kreeg ik een mes in mijn hand. Echt leuk en ik genoot er echt van! Het eten was heerlijk alleen zat Mamadi naast mij die de kip ging afkluiven. Maar Gambianen kluiven de kip niet af zoals Nederlanders dat doen, ze bijten namelijk op de botten. Ik vind dat echt een vreselijk geluid dus ik heb hem gevraagd daarmee te stoppen. Hij besloot niet te stoppen maar verder op te gaan zitten, ook goed, ik hoorde het in ieder geval niet meer! We hebben bij het restaurantje gelijk afgesproken daar de volgende ochtend om 6:30 uur te ontbijten zodat we om 7 uur aan onze boottocht konden beginnen.

Eenmaal thuis ging mijn klamboe gelukkig makkelijker rondom het bed dan de vorige nacht, maar het bed opzich lag net zo kut. Jammer voor mij want mijn rug begon steeds meer te protesteren.

Na een belabberde nacht werd ik om 6 uur wakker. Om half 7 zaten we aan het ontbijt en om 7 uur stonden we klaar om Hippo’s te spotten. Ik vond het echt doodeng en Marinke ook. We hebben namelijk veel ‘horror’ verhalen gehoord over hippo’s kijken. Maar we hebben samen besloten om toch met knikkende knietjes in de boot te stappen en mee te gaan. Uiteindelijk was het een mooie trip waarin ik echt prachtige natuur heb gezien. Ook zagen we wilde apen, vis arenden en mooie vogels. Helaas geen nijlpaarden gezien maar ja je kunt dat ook niet voorspellen. Na een boottocht van 3 uur zijn we naar de plaatselijke zilversmid geweest. Hij liet zien hoe ze op traditionele wijze zilver smeden. Echt leuk en ik heb bij deze man een mooie ring en armband gekocht. Later heb ik nog gekeken bij een aantal jonge jongens die aan het vissen waren. Ze visten met een stok, draad en als dobber een stuk piepschuim. Ze vingen echt mooie vissen en ook catfish. Best gaaf!

Uiteindelijk zijn we doorgelopen naar het ondergrondse slavenhuis. Echt bizar als je hoort wat zich daar allemaal heeft afgespeeld, daar krijg je echt kippenvel van. Uiteindelijk hebben we een taxi geregeld die ons naar Tendaba wilde brengen. Voor een mooi prijsje hadden we echt een mooie ‘touringcar’ voor 22 personen. We waren met 9 man dus we hadden voldoende ruimte! Maar de mooie touringcar werd al heel snel minder mooi toen de chauffeur begon te rijden. Wat een snelheidsduivel, niet normaal! Op een gegeven moment viel ik dan toch een beetje in slaap maar ik werd al snel naar links en rechts geslingerd. Toen ik vroeg wat er gebeurde bleek dat de chauffeur zo hard reed dat hij nog maar net een kind kon ontwijken. Daarom hebben we maar gezegd dat hij een beetje rustiger moet gaan rijden, gelukkig deed hij dat ook.

Eenmaal in Tendaba konden we allemaal een 1-persoonskamer krijgen als we dat wilden en de meesten wilde dat wel. Ik had echt een kamer met een heerlijk bed, echt een dikke matras. Ooh wat was ik daar aan toe want mijn rug begon steeds meer te jammeren. Daarna zijn we naar het dorpje gelopen om te kijken hoe de mensen hier leven. Er was net een ceremonie bezig waarbij de bruid haar bruidschat op komt halen. Er wordt gedanst en geld gegeven, van dit geld kan de bruid haar bruiloft betalen of iets anders kopen. Echt bijzonder om dat zo een keer te zien! Later zijn we doorgelopen naar de basisschool van het dorp en daar hebben we wat foto’s genomen.

Eenmaal terug hebben we gekaart en gegeten van het buffet. We hebben besloten dat we morgen eindelijk uit kunnen slapen, heerlijk!!

De volgende ochtend werd ik om 8 uur wakker, ooh wat sliep dit bed fijn!! Om kwart voor 9 zaten we aan het ontbijt. Het was echt het beste ontbijt van het hele weekend en het uizicht was geweldig! We zouden om 10 uur een jeepsafari doen maar de jeep bleek kapot, of nou ja de staat van de jeep was niet zó goed dat wij hem konden gebruiken. Daarom hebben we een taxi uit Brikama gebeld. Hij wilde wel de safari met ons doen en ons vervolgens naar Brikama brengen. Dikke prima! Hij kon er pas om 14 uur zijn wat ik niet zo erg vond, konden we nog mooi rustig aan doen want het hele weekend was vliegen en haasten. We zijn even door het drop gelopen en naar de pier geweest. Vervolgens kwamen we veel kinderen tegen en hebben we samen met hun liedjes gezongen en gedanst. Echt heel leuk, het typische Afrika gevoel denk ik, kippenvel all over the place!

Vervolgens hebben we nog gekaart en om 14 uur zijn we naar het safaripark vertrokken. Daar was duidelijk in maanden geen auto meer geweest, we moesten echt door de wildernis waardoor er allemaal planten, pollen en beesten in de auto kwamen. Maar het was wel gaaf! Eenmaal in het park zijn we naar een drinkplaats voor dieren gelopen maar de gids legde uit dat we rond dit tijdstip van de dag geen dieren zouden zien. Als die dat nou eerder had verteld!!! Het was nu namelijk te warm voor de dieren en toen ik hoorde dat er ook echt mooie wilde dieren waren baalde ik echt! We zijn ook nog naar een andere waterplas gelopen waar we een wilde pelikaan hebben gezien, dat was dan ook echt het hoogtepunt van de safari. Vervolgens heeft de chauffeur ons naar Brikama gebracht. We moesten een beetje aanmaken want de president zou komen. Wanneer de president naar huis gaat, wordt de snelweg afgezet. We moesten dus snel naar huis komen voordat we niet meer over de snelweg naar huis konden. Gelukkig waren we op tijd in Brikama en het voelde echt als thuiskomen. We hebben kip gehaald bij een winkeltje verderop en iedereen is vroeg naar bed gegaan. Mijn bed, die normaal echt verrot ligt, lag na dit weekend ineens heel erg fijn!! Ik heb geslapen als een blok!

Al met al was het een geweldig weekend waarbij we echt ontzettend veel gezien hebben. Niet alleen veel toeristische dingen maar ook veel van de binnenlanden en de bevolking in Gambia.

GAMBIA WAT BEN JE MOOI!

Foto’s

3 Reacties

  1. Wendy:
    23 november 2016
    Mooi verhaal Suus!
  2. Alex en Cisca Keverkamp:
    25 november 2016
    Hoi Suzan,
    Leuk om dit allemaal te beleven, wederom fantastisch geschreven, heb het gevoel er zelf bij te zijn!
  3. Anouk:
    30 november 2016
    Indrukwekkend!! En weer heerlijk om te lezen. Fijne dat je het zo naar je zin hebt suus